Provodenje posebne istrazne radnje simulirani i kontrolirani otkup predmeta i simulirano davanje
PostPosted:Wed Jul 17, 2019 12:18 pm
Provođenje posebne istražne radnje simulirani i kontrolirani otkup predmeta i simulirano davanje potkupnine (odredba člana 116. stav 2. tačka f) ZKP BiH)
Simulirani i kontrolirani otkup predmeta i simulirano davanje potkupnine određuje se kao jednokratni akt, za tačno određenu radnju, protiv određene osumnjičene osobe i zbog postojanja osnova sumnje da je određena osoba sama ili s drugim osobama učestvovala ili učestvuje u učinjenju krivičnog djela.
Iz obrazloženja:
Dakle, za razliku od posebne istražne radnje “nadzor i tehničko snimanje telekomunikacija” koja je po svojoj prirodi višekratna, te se preduzima i ostvaruje unaprijed neodređenim (višekratnim) brojem radnji (akata) tokom relativno dužeg vremenskog perioda unutar jednog mjeseca, posebna istražna radnja “simulirani i kontrolirani otkup predmeta i simulirano davanje potkupnine” je po svojoj prirodi jednokratna radnja odnosno akt koji se preduzima i ostvaruje u vremenski određenom ili odredivom intervalu koji je također jednokratan, jer se preduzimanjem te istražne radnje u jednokratnom činu ista vremenski i sadržajno iscrpljuje odnosno ostvaruje. Također, primjećuje se zakonska intencija kako se prema istoj osobi ta posebna radnja u pravilu treba okončati preduzimanjem te jedne radnje, a da zahtjev za svaku narednu radnju protiv iste osobe mora sadržavati razloge koji opravdavaju njenu upotrebu, odnosno da se svaka nova radnja treba odobravati izuzetno po ispunjavanju razloga koji opravdavaju njenu upotrebu.
Tumačenjem odredbe člana 118. stav 3. ZKP BiH jasno je da se „simulirani otkup predmeta i simulirano davanje potkupnine” određuje kao jednokratni akt, dok zahtjev za svaku narednu također jednokratnu radnju protiv iste osobe mora obuhvatiti razloge koji opravdavaju njenu upotrebu, što upućuje na pravilan zaključak da zakonodavac dozvoljava mogućnost da se prema istom osumnjičenom više puta zatraži, odobri i poduzme radnja kontroliranog simuliranog otkupa i
davanja potkupnine, ali pod uvjetom da se za svaku novu radnju postavi novi zahtjev i da je takav zahtjev opravdan (zahtjev i naredba moraju sadržavati razloge koji opravdavaju upotrebu takvih radnji).
Ratio legis ovakvog pravila je strogo ograničavanje kontrolirane protivpravnosti odnosno kontroliranih kriminogenih aktivnosti koja se tokom tužilačke istrage pojavljuje prilikom “simuliranog i kontroliranog otkupa predmeta i simuliranog davanja potkupnine” kako bi se u najkraćem roku uspostavila, povratila i održala pravna sigurnost, a u krivičnomaterijalnom smislu onemogućavalo podstrekavanje na činjenje krivičnih djela i produženih oblika takvih krivičnih djela.
(Rješenje Suda broj: S1 2 K 007666 11 Kv od 17.11.2011. godine)
https://advokat-prnjavorac.com/sudska-praksa-BiH.html
Simulirani i kontrolirani otkup predmeta i simulirano davanje potkupnine određuje se kao jednokratni akt, za tačno određenu radnju, protiv određene osumnjičene osobe i zbog postojanja osnova sumnje da je određena osoba sama ili s drugim osobama učestvovala ili učestvuje u učinjenju krivičnog djela.
Iz obrazloženja:
Dakle, za razliku od posebne istražne radnje “nadzor i tehničko snimanje telekomunikacija” koja je po svojoj prirodi višekratna, te se preduzima i ostvaruje unaprijed neodređenim (višekratnim) brojem radnji (akata) tokom relativno dužeg vremenskog perioda unutar jednog mjeseca, posebna istražna radnja “simulirani i kontrolirani otkup predmeta i simulirano davanje potkupnine” je po svojoj prirodi jednokratna radnja odnosno akt koji se preduzima i ostvaruje u vremenski određenom ili odredivom intervalu koji je također jednokratan, jer se preduzimanjem te istražne radnje u jednokratnom činu ista vremenski i sadržajno iscrpljuje odnosno ostvaruje. Također, primjećuje se zakonska intencija kako se prema istoj osobi ta posebna radnja u pravilu treba okončati preduzimanjem te jedne radnje, a da zahtjev za svaku narednu radnju protiv iste osobe mora sadržavati razloge koji opravdavaju njenu upotrebu, odnosno da se svaka nova radnja treba odobravati izuzetno po ispunjavanju razloga koji opravdavaju njenu upotrebu.
Tumačenjem odredbe člana 118. stav 3. ZKP BiH jasno je da se „simulirani otkup predmeta i simulirano davanje potkupnine” određuje kao jednokratni akt, dok zahtjev za svaku narednu također jednokratnu radnju protiv iste osobe mora obuhvatiti razloge koji opravdavaju njenu upotrebu, što upućuje na pravilan zaključak da zakonodavac dozvoljava mogućnost da se prema istom osumnjičenom više puta zatraži, odobri i poduzme radnja kontroliranog simuliranog otkupa i
davanja potkupnine, ali pod uvjetom da se za svaku novu radnju postavi novi zahtjev i da je takav zahtjev opravdan (zahtjev i naredba moraju sadržavati razloge koji opravdavaju upotrebu takvih radnji).
Ratio legis ovakvog pravila je strogo ograničavanje kontrolirane protivpravnosti odnosno kontroliranih kriminogenih aktivnosti koja se tokom tužilačke istrage pojavljuje prilikom “simuliranog i kontroliranog otkupa predmeta i simuliranog davanja potkupnine” kako bi se u najkraćem roku uspostavila, povratila i održala pravna sigurnost, a u krivičnomaterijalnom smislu onemogućavalo podstrekavanje na činjenje krivičnih djela i produženih oblika takvih krivičnih djela.
(Rješenje Suda broj: S1 2 K 007666 11 Kv od 17.11.2011. godine)
https://advokat-prnjavorac.com/sudska-praksa-BiH.html